sobota, 26 września 2015

"Bycie pisarzem, to bycie samolubem. Żeby doskonalić swój warsztat, trzeba znaleźć czas, a do tego nie dojdzie, jeśli wciąż będziesz ulegał szefowi, kolegom, rodzicom, nauczycielom. Kiedy dasz im wejść sobie na głowę, pożrą Cię żywcem a ty nie będziesz miał czasu na pisanie.
Kiedy żyjesz dla innych, nie żyjesz dla siebie, nie jesteś w stanie stworzyć czegoś własnego. Kiedy żyjesz dla innych, nie jesteś samolubem, nie jesteś pisarzem."

piątek, 25 września 2015

Trzy­małem szczęście za ogon; wyr­wało się, zos­ta­wiając mi w ręku pióro, którym piszę. 
Pi­sanie jest des­pe­racką próbą wy­dar­cia z sa­mot­ności od­ro­biny god­ności i trochę pieniędzy. 
"Nieśmiałość w słowach przekłada się nader w odwagę w czynach"

sobota, 12 września 2015

"Uśmiechaj się, ponieważ to dezorientuje innych. To prostsze, niż wytłumaczenie im, co zabija Cię od środka"

piątek, 11 września 2015




Mam już jeden nóż w plecach. Nie ma tam miejsca na następne.
"Zanim umrzesz, upewnij się, że żyłeś"
"Nie ma wolności dla człowieka tak długo, dopóki nie pokona on strachu przed śmiercią."
"Nieśmiertelność jest bardzo łatwa do osiągnięcia. Wystarczy nie umierać."
"Za darmo dostaje się tylko to, czego nikt inny nie chce. I śmierć. Śmierć też jest za darmo"
"Zazwyczaj widmo śmierci sprawia, że bardziej szanujemy życie"

poniedziałek, 7 września 2015

Ser­ce oba­wia się cier­pień [...] Po­wiedz mu, że strach przed cier­pieniem jest straszniej­szy niż sa­mo cierpienie. 
Ludzkie łzy to z jed­nej stro­ny wy­raz og­ro­mu cier­pienia, lecz z dru­giej także ul­ga. Ra­zem z łza­mi wypływa cier­pienie, by zro­bić miej­sce na nową, ko­lejną falę bólu. Inaczej ból przes­tałby się w nim mieścić.
Taką mam zdolność cierpienia, że smuci mnie nawet upadek moich wrogów.
Smutne to, ale cierpienie jest chyba jedynym niezawodnym sposobem zbudzenia duszy ze snu.
Tęsknię za cierpieniem, które uczyni mnie gotowym i żądnym śmierci.
[...] kochał ją tak bardzo i od tak dawna, że nie mógł już pojąć żadnego innego cierpienia, które by nie zaczynało się od [niej].

wtorek, 1 września 2015

''Życie ludzkie jest jak bieg po okręgu, człowiek uciekając przed sa­mot­nością, chro­ni się w ra­miona ludzi, po czym poz­nając ich obłudę i zło, ucieka w samotność.'' 
''Sa­mot­ność jest ceną wiel­kości i nie ma od te­go ucieczki.''
„Myślałem o samobójstwie. Powstrzymywało mnie tylko to, że nikt, absolutnie nikt nie wzruszy się moją śmiercią, że w śmierci będę jeszcze bardziej samotny niż w życiu.”


Na ziemi mieszka nieparzysta liczba ludzi, ja jestem ta nie do pary. 
Cisza jest niebezpieczna,
gdy jest się samemu,
ale groźniejsza się robi,
gdy jest się z kimś.
Cisza jest dla samotnych,
którzy ją wybierają.
Gdy w Twoim związku panuje cisza
czy oby na pewno nie jesteś sam?
Samotność byłaby idealnym stanem, gdyby można było wybrać sobie ludzi, których się uniknie.
Samotność mnoży dziwne dźwięki, każe wsłuchiwać się w skrzypienie szafy, stukot w rurach czy kapanie z kranu. Samotność to iloczyn strachu bo wiemy, że kiedy zobaczymy coś czego nie powinniśmy widzieć, będziemy z tym sami.
Dopadł mnie kolejny atak mojej samotności. Znałam te uczucia dobrze, nauczyłam się je przeżywać tak, aby nie zostały przez kogoś zauważone.
Samotność jest dobra . Możesz wsłuchać się w odgłos ciszy . Możesz posłuchać niemego człowieka którego wcale koło Ciebie nie ma . Możesz krzyczeć . Możesz zaszyć się gdzieś i nie wracać do domu , z myślą że nikt Cie nie szuka . Możesz być jaki chcesz nikt cie nie skrytykuje . Nie musisz żyć jak inni . Jesteś wolny i bez skaz . Nie ma nic lepszego niż samotność 
KRZYCZYSZ WŚRÓD TŁUMU, A NIKT CIĘ NIE SŁYSZY.
"Człowiek mógłby żyć sa­mot­nie przez całe życie. Ale cho­ciaż sam mógłby wy­kopać swój grób, mu­si mieć ko­goś kto go pochowa. "
"Wolnym bo­wiem jest człowiek tyl­ko wtedy, gdy jest samotny. "
Sa­mot­ność nie ma nic wspólne­go z bra­kiem towarzystwa. 
Mężczyźnie sa­mot­ność może do­pomóc w od­na­lezieniu siebie, ko­bietę zabija. 
Są ta­cy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kocha­li, za­wied­li się i nie chcą już ni­kogo kochać, ni­komu służyć, ni­komu po­magać. Ta­ka sa­mot­ność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od sa­mego życia. Za­myka się w sobie.